Kılıç dişli kaplan diğer adıyla Smilodon bundan 10 ila 12 bin yıl önce yaşadığı düşünülen kaplan ile aslan benzeri bir büyük kedidir. Bu kaplanların, Güney ve Kuzey Amerika'da fosilleri bulunduğu için bu bölgelerde yaşadığı tahmin edilir.Los Angeles'taki La Brea'da bu hayvanlara ait 5 binden fazla kemik fosili bulundu. Kemiklerin birleştirilmesiyle oluşturulan kaplanlar üzerindeki incelemelerde bu kaplanların 280 kilogram ağırlığa kadar ulaştığı tespit edildi. Bu kilo, günümüz kaplan ve aslanlarından fazladır.Yeni bir çalışma, kılıç dişli kaplanların sosyalliği hakkındaki tartışmayı çözüme kavuşturabilir ve nasıl yaşadığı, neden 10 bin ila 12 bin yıl önce öldüğü hakkındaki soruları cevaplayabilir.Araştırmacılar, kılıç dişli kaplanın nasıl yaşadığını, neyle beslendiğini ve nasıl yok olduğuna cevap bulmayı amaçladı. Nashville'deki Vanderbilt Üniversitesi paleontologlarından Larisa DeSantis, Smilodon’un diyetini ortaya çıkarmak için fosil dişlerde mikroskopik aşınma ve emaye üzerindeki kimyasal imzalar üzerinde çalıştı. Diğer biliminsanları, kaplanın avını nasıl yakalayıp öldürdüğünü anlamak için kafatasının, dişlerin ve uzuvların biyomekanik incelemelerini yaptı. Bazı araştırmacılar fosillerden DNA aldı, bazıları ise kılıç dişli kaplanın neden öldüğünü bulmaya çalışmak için paleoiklim hakkında veri topladı. Bu hayvanların çok fazla yaralandığı da tespit edildi.Kemiklerdeki iyileşmiş yaralanmalar sosyalliği mi gösteriyor?Kılıç dişli kaplanlar hakkındaki sosyal mi değiller mi tartışmaları sürmekte. La Brea'daki kılıç dişli kaplan kemiklerinde olağandışı sayıda iyileşmiş yaralanma, bu kedilerin yalnız olma ihtimalini düşürüyor.La Brea'daki 5 binden fazla kılıç dişli kaplan kemiğinde yaralanma veya hastalık izleri var. Bunlar; diş çürümesi, ağır yıpranmış artritik eklemler, kırılmış bacaklar ve çıkıntılı dirsekler. Hayvanların bir şekilde hayatta kaldığı ezilmiş göğüsler ve omurilik yaralanmaları da bulundu.Özellikle sakat bir pelvis yaralanması, hayvanın iyileşme için yeterince uzun yaşadığını gösteriyor. Ekipten Shaw, “Çok fazla enfeksiyon, acı ve kokulu şey vardı ve bu hayvan için gerçekten çok kötü bir durum. Ancak bir yıldan fazla yaşadığını düşünüyoruz. Bana göre bu hayvan, hastalık sürecinde beslenmesini sağlayarak ve onu koruyarak hayatta kalmasına yardım eden bir grubun parçasıydı.” diyor.Shaw ve DeSantis, kırık köpek dişleri ve hayvanlarda şekilsiz kafatasları bırakan büyük enfeksiyonlar da dahil olmak üzere, dişlerde ve çenelerde bir dizi hastalık örneği topladılar.DeSantis, yaralı hayvanların dişlerinin yüzeyindeki mikroskobik çukurları ve çizikleri, görünüşte sağlıklı kılıç dişli kaplanların dişlerinde mikro ok ile çizdi. Yaralanan hayvanların, grubun diğer üyelerinin yardımıyla muhtemelen kemikten ziyade et ve yağ yiyerek dişlerinin daha az acıdığı tespit edildi.Bulgular, kılıç dişli kaplanların grup halinde yaşayan bir hayvan olduğunu ve yaralı hayvanlara yardım ettiklerini gösteriyor. Araştırmacılardan Ashley Reynolds, iyileşen yaralanmaların bu kaplanların gruplar halinde yaşadığına ikna edici kanıtlar olarak görüyor.Ancak herkes bu bulguları kanıt olarak görmüyor. Tanzanya, Karatu'daki Yaban Hayatı Yönetimi Çalışmaları Merkezi'nden Ekolog Christian Kiffner, Afrika aslanları ve benekli sırtlanlar gibi modern etoburlar üzerinde çalışır. Bu bulguların yeterli kanıtlar olmadığını söylüyor.
Ekip cinsiyetler arasında büyüklük farkı bulamadı
Reynolds, kılıç dişli kaplanların gruplar halinde yaşamasına rağmen hayvanların kesin sosyal yapısının belirlenemediğini ifade etti. Günümüz aslanları çok sayıda dişiden ve bir alfa erkeğin öncülük ettiği genç erkeklerden oluşur. Erkek aslanlar arasında yoğun rekabet vardır. Sonuç olarak, erkekler pozisyonlarını korumak için çok çalışırlar ve erkekler dişilerden çok daha büyüktür.Araştırmaya rağmen, biliminsanları, kılıç dişli kaplanlarda cinsiyetler arasında büyüklük farkına dair açık bir kanıt bulamadı. Araştırmacılar, hangi La Brea fosillerinin dişi ya da erkek olduğunu bile söyleyemiyor. Eğer fark varsa, bu farkın küçük olabileceği tahmin ediliyor.Fosil etoburlarını inceleyen UCLA paleontologu Blaire Van Valkenburgh “Cinsiyete bağlı büyüklük farklılıkları, günümüzde pek çok büyük kedide, özellikle de aslanlarda görülür. Kılıç dişli kaplanda cinsel dimorfizm eksikliğinin farklı bir toplumsal yapıya işaret edebileceğini düşünüyoruz. Belki de erkekler, kadınlara erişim için oldukça yoğun bir şekilde rekabet etmiyorlardı. Belki de erkeklerin çoğunun hareket etmesini engelleyen tek bir alfa erkek yoktu." diyerek düşüncelerini belirtti.Belki de kılıç dişli kaplan gruplarında alfa erkek yerine alfa dişi veya alfa çifti vardı. Çağdaş kurtlar ve çakallarda, cinsiyetler arasında aslanlardan daha az belirgin boyut farkları olan durum tam da böyledir.Ayrıca dişi bir yavrunun büyümesi 22 ay sürmekte. 3 yaşına kadar ergin dişiler oluşmamakta. Günümüz aslanlarında bu değer 17 aydır. Yani bu hayvanlarda yavrularla daha uzun süre ilgilenilmesi gerektiği anlamına geliyor.Grup, kılıç dişli kaplanın öldürme ısırığının biyomekaniğini ve hayvanın kılıçlarını nasıl kullandığını inceledi. Ekip, kaplanın güçlü dişlerini öldürücü bir ısırık kullanmadan önce avını boynuna batırarak iğnelemek için kullandığı konusunda fikir birliğine vardı.Buna karşılık, aslanlar avını boğar - bir aslan çenesini avının boynunun etrafında dolaştırarak soluk borusunu kırarken bir diğeri ise kurbanın ağzını ve burnunu kapatır-.

Kılıç dişli kaplanlar da kükrüyor

Kılıç dişli kaplan ve soyu tükenmiş kılıç dişli akrabaları, günümüz kedilerinden uzak olan kedi soy ağacının bir dalıdır. Biliminsanları, kılıç dişli kaplanın bulunduğu grubun yaklaşık 20 milyon yıl önce tüm canlı kedilerin atalarından ayrıldığını düşünüyor. Evrimsel uzaklık göz önüne alındığında, araştırmacılar kılıç dişli kaplanın yaşayan kedi kuzenlerinden ne kadar benzer veya farklı olduğunu belirlemeye çalışıyor. Son zamanlarda odaklanılan şey, kedinin sesleri ve duyuları olmuştur.Shaw, kılıç dişli kaplanların aslanlar, kaplanlar, leoparlar ve yakın akrabaları gibi kükrediğinin kanıtlarını sundu. İpuçları kılıç dişli kaplan boğazındaki bir zamanlar hyoid kemerin veya gırtlağın parçası olan 150 La Brea fosilinden geliyor. Küçük fosiller, kükreyen kedilerinkine çok benziyor. Ev kedileri ve mırıldanan diğerleri, farklı kemik düzenlerine sahiptir.Reynolds, kükremenin ileşimdeki önemine vurgu yaptı ve bunun kesin bir grup yaşam belirtisine işaret edemeyeceğini belirtti. Reynolds ayrıca şunu ekliyor: "Bugün kükreyen kedilerin çoğu büyük gruplar halinde yaşamıyor."
Günümüz aslanlarından daha az koku alıyor
Araştırmacıların merak ettiği başka bir şey kılıç dişli kaplanların canlı kedilerle karşılaştırıldığında koku alma duyusunun ne olduğudur. Soyu tükenmiş bu hayvanın biyolojisinin bu bölümünü araştırmak için Van Valkenburgh'un bir ekibi, kılıç dişli kaplanların kafatasının içinde küçük, delikli bir kemiğe baktı. Koku algılayıcı sinir hücreleri, plakadaki deliklerden burun içindeki koku alıcılarından beyine geçer. Deliklerin büyüklüğü ve sayısının, bir hayvanın koku alma duyusunun kapsamı ile ilişkili olduğu düşünülmektedir.Bir kafatasının BT taraması, kılıç dişli kaplanların yerli bir kediden biraz daha az koku alma reseptörü sinir hücresine sahip olabileceğini ortaya koydu. Bu hayvanların koku alma keskinliği, modern aslanlarınkinden yüzde 10 ila 20 daha az olabileceği düşünülüyor.
Smilodon neden yok oldu?
Kılıç dişli kaplan hakkındaki bir başka soru ise bu hayvanın neden 10 bin ila 12 bin yıl önce ortadan kaybolduğudur. Kuzey Amerika'nın bazı büyük memeli türlerinin neslinin tükenmesi hakkında insanları suçlayan ve iklim değişikliği arasında salınan tartışmalar vardır. Los Angeles Havzası'ndaki insanların en eski kanıtı yaklaşık 11 bin yıl önceydi. Bu sırada kılıç dişli kaplan çoktan yok olmuş olabilir veya olmaya dabilir. Bununla birlikte, Amerika'nın kimi bölgelerinde insanların, büyük kedilerin avlarını avlamaya başlamaları da bu hayvanları aç bırakmış olabilir.Puma gibi bazı fırsatçı etoburlar kemik yiyerek günümüze kadar hayatta kalmayı başarmışlardır. Belki de kılıç dişli kaplan, daha büyük otoburlar kaybolduğu zaman, küçük avlarla doyamadı.Kaynak; Science News