NASA uzay aracı OSIRIS-REx, 2023 yılında Bennu adındaki Dünya'ya yakın bir asteroitten dönecek. Uzay aracı, bir asteroitin yüzeyinden çıkan parçacık bulutlarının ilk kez yakından gözlemini yaptı.OSIRIS-REx'in baş araştırmacısı Dante Lauretta “Bulutların keşfi bilimsel kariyerimin en büyük sürprizlerinden biri. Engebeli arazi tüm öngörülerimize karşı çıktı. Bennu zaten bizi şaşırtıyor ve oradaki heyecan verici yolculuğumuz daha yeni başlıyor.” dedi.6 Ocak'taki parçacık bulutlarının keşfedilmesinden kısa bir süre sonra ekip, gözlem sıklığını arttırdı ve daha sonra takip eden iki ay boyunca, “ejeksiyon (fırlatma) olayları” olarak da bilinen ek parçacık bulutlarını tespit etti. Her ne kadar parçacıkların çoğu Bennu'dan uzaklaştırılmış olsa da, ekip asteroitin yüzeyine geri dönmeden önce Bennu'yu uydu olarak taşıyan bazı parçacıkları takip etti.OSIRIS-REx ekibi başlangıçta görüntülerde partikül ejeksiyon olaylarını tespit ederken, uzay aracı Bennu'yu yaklaşık bir mil (1,61 kilometre) mesafeden yörüngeye sokuyordu. Güvenlik değerlendirmesinin ardından misyon ekibi, parçacıkların uzay aracı için bir risk oluşturmadığı sonucuna vardı. Ekip, partikül ejeksiyon olaylarını ve olası sebeplerini analiz etmeye devam ediyor.NASA Genel Merkezindeki Gezegen Bilimleri Bölümü’nün direktör vekili Lori Glaze’nin, “Güneş sisteminin kökenini öğrenmek için Bennu gibi asteroitleri çalışıyoruz. OSIRIS-REx’in örneği, nereden geldiğimizle ilgili en büyük soruların bazılarına cevap vermemize yardımcı olacak." diyor.
Bennu'nun yüzeyi kayalarla kaplı
OSIRIS-REx, Bennu'yu keşfetmek için 2016 yılında uzaya fırlatıldı. Bennu'nun incelenmesi, araştırmacıların güneş sistemimizin kökenleri, Dünya üzerindeki su ve organik moleküllerin kaynakları, Dünya'ya yakın alandaki kaynaklar hakkında ve ayrıca Dünya'yı etkileyebilecek asteroitler konusunda fikir verebilecek.OSIRIS-REx ekibi, Bennu’nun yüzeyindeki kayaların sayısını ve boyutunu ise tahmin edemedi. Dünya merkezli gözlemlerden, ekip, birkaç büyük kayanın bulunduğu genel olarak pürüzsüz bir yüzey bekliyordu. Ancak ekip, Bennu’nun tüm yüzeyinin kayalarla kaplı olduğunu keşfetti.Beklenenden daha yüksek çıkan kayaların yoğunluğu, görevin "Dokun ve Git (Touch-and-Go/TAG)" olarak da bilinen örnek toplama planlarının değiştirilmesini gerektiriyor. Orijinal görev tasarımı, 82 fit (25 metre) yarıçapında, tehlikesiz bir örnek bölgeye dayanıyordu. Ancak, beklenmedik şekilde engebeli arazi nedeniyle, takım Bennu'da bu büyüklükte bir yer tespit edemedi. Bunun yerine, yarıçapı çok daha küçük olan aday bölgeleri tanımlamaya başladı.Ekip, Yarkovsky-O’Keefe-Radzievskii-Paddack (YORP) etkisi olarak bilinen şeyin bir sonucu olarak Bennu'nun spin oranındaki bir değişikliği doğrudan gözlemledi. Güneş ışığında dönen Bennu'nun düzensiz ısınması ve soğuması, asteroitin dönme hızını artırmasına neden oluyor. Sonuç olarak, Bennu’nun rotasyon süresi her 100 yılda bir, yaklaşık bir saniye azalmaktadır. Ayrıca, uzay aracının iki aracı olan MapCam renkli görüntüleyici ve OSIRIS-REx Termal Emisyon Spektrometresi (OTES), Bennu’nun ana gövdesinde kayanın, sıvı su ile etkileşimi olduğunu belirten bulguları destekleyen manyetit tespitlerini yaptı.Kaynak; NatureAsteroid Mission